131215
- Sunday Ning
- 13 ธ.ค. 2558
- ยาว 1 นาที
พรุ่งนี้กลับไทยหล่ะ
ซื้อของฝาก
แพ็คกระเป๋า
เสร็จเรียบร้อย
เรารู้สึกขอบคุณตัวเองมาก
ที่พาชีวิตกลับมาที่อินโดนีเซียอีก
เพราะหลายเหตุผลที่ต้องมาก
และความกระหายที่อยากจะมา
มันทำให้เราได้เจอกับประสบการณ์ใหม่ๆ
แม้จะเป็นเมืองที่คุ้นชิน
แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ คือสิ่งใหม่ มุมมองใหม่
ที่มีผลต่อชีวิต ความคิด และจิตใจ ของเราอย่างมหาศาล
ไม่ใช่แค่ผู้คน แต่ทุกสรรพสิ่งที่เราเจอ
เราไม่ได้พบ เพื่อจากมาเพียงเท่านั้น
เชื่อไหมว่า..
บางความคิดของผู้คนที่พบ
บางมุมของสังคมที่เราเห็น
เรื่องราวที่เราได้ยิน
แฟชั่น ความนิยม กระแสสังคมที่เราได้สัมผัส
จากทุกหนแห่งที่เราเดินทางไป
มันคือสิ่งที่หลองรวมอยู่ภายในตัวเรา
เสมือนกับว่า
เราเป็นผลผลิตจากทุกคน และทุกสิ่งที่เราได้พบเจอ
ไม่ว่าเราจะชื่นชอบ
และอยากจดจำ
หรือเป็นสิ่งที่เราชิงชัง
และอยากลืมเลือน
ทุกสิ่งต่างสอนและเป็นบทเรียน
ให้เราเข้าใจโลกใบนี้มากขึ้น
การกลับมาอินโดนีเซียครั้งนี้
เราได้เจอกับเพื่อนที่เดินทางมาจากอีกซีกโลก
เพื่อนที่มาจากประเทศที่ต่างความเชื่อ ต่างวัฒณธรรม
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ไม่ใช่แค่ภาษาที่แตกต่างไปจากเรา
แต่เรายังได้รู้ถึงอาหารการกิน การแต่งกาย
ความเป็นอยู่ ศาสนา และมุมมองที่มีต่อโลก
ของเพื่อนๆจากหัวข้อที่เรามักพูดคุยและแลกเปลี่ยนกันเสมอ
เราเก็บกระเป๋าเสร็จ
ก็ขึ้นไปบอกลากับเพื่อนๆชาวมาเลเซียที่อยู่ Kos เดียวกัน
นั่งคุยกับLinna เพื่อนสาวชาวกัมพูชาที่ร่วมทุกข์สุข
มาด้วยกันตลอด4 เดือน
คืนนี้ฟ้าสวย มีแสงดาวเเซมกับเมฆฝนที่เริ่มก่อตัว
เชื่อไหมว่าเมื่อก่อน
เราไม่เคยนึกฝันเลยว่า
จะได้มานั่งดูดาว ณ. ฝั่งตะวันออกของเกาะชวา
ที่ๆท้องฟ้าสว่างตั้งแต่ตี5
จำได้ว่าตอนอายุ 11 การได้ไปสมุย
ได้ไปเที่ยวทะเลคือความสุขที่สุด
และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่เราชอบทะเล
พออายุ 17 เราเริ่มชอบไปเที่ยวต่างจังหวัด
ไปดูสิ่งใหม่ๆ และหลงรักการผจญภัยมาก
ตอนเข้ามหาลัยรู้ว่าจะได้ไปเรียนคอร์สภาษาที่อินโดนีเซีย
ตอนนั้นดีใจมากที่จะได้เดินทางไกลครั้งแรกในชีวิต
หลังจากที่กลับมาจากอินโดนีเซียครั้งแรก
เราก็หลงรักการเดินทางเอามากๆ
เราตัดสินใจไปฝีกงานตอนปี4 ที่เชียงใหม่
ตอนนั้นเราเริ่มชอบและหลงรักการเที่ยวภูเขา
นั่งดูลำธาร และต้นไม้ที่โน้มตัวตามกระแสลม
ชีวิตตอนนั้นดูราวกับเรามีความสุขที่ได้อยู่กับธรรมชาติ
และหลังจากกลับจากเชียงใหม่
เราก็ได้เดินทางบ่อยขึ้น
ทั้งในและต่างประเทศ
นับว่าทุกการเดินทาง
มอบประสบการณ์ และเป็นภูมิต้านทานให้กับเรา
ในทุกก้าวที่ย่างเดิน
ตอนนี้นะหรอ
เรามีความสุขกับทุกการเดินทาง
ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล
จะเป็นที่ไหนก็ตามบนโลกใบนี้
เรามีความสุขเสมอ
ถึงเวลาที่ต้องกลับบ้านแล้ว
ความคิดถึงคือเรื่องธรรมดา
และดูจะเป็นเรื่องสากลบนโลกใบนี้
หวังว่าพวกเราจะได้พบกันใหม่
ณ. ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้
และจนกว่าจะพบกันใหม่
อินโดนีเซีย
:)
ความคิดเห็น